วันสุดท้าย

ขึ้นชื่อเอนทรีน่ากลัว (หัวเราะ)
ไม่เกี่ยวกับเราสักเท่าไหร่…แต่ก็เกี่ยวนะ (จะเอายังไงฮึ?)

วันนี้มจ.ทำงานที่นี่เป็นวันสุดท้าย
เชื่อว่าเจ้าตัวคงใจหาย แต่ว่าก็นะ…เลือกแล้ว
ส่วนเราไม่ต้องพูดถึง…พยายามไม่ใจหาย (ฮือ)
เพราัะไม่ว่ายังไง เราก็ยังอยู่ด้วยกันอยู่ดี

ต่อไปนี้คงเหงานิดหน่อย แต่ไม่เป็นไร (ยิ้ม)

อนุมัติ

เรื่องซื้อเแกดเกท คุณหนุ่ยอนุมัติแล้ว แถมให้ตัวเลเวลสูงกว่าที่เราอยากได้อีกต่างหาก ตอนนี้ก็รอคาเนะอย่างเดียว (หัวเราะ) ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ต้นๆเดือนก็ึคงได้มาสมใจ

ตอนนี้ก็ฝันหวานทีเดียวค่ะ (หลังจากที่ฝันร้ายเห็น อนฮต. อยู่เป็นอาทิตย์ ฮือ)

ญี่ปุ่น

ไม่ได้ไปเอง แต่ช่วงนี้คนใกล้ตัวไปที่นั่นกันใหญ่เลย อิจฉา (หัวเราะ) ไม่เข้าใจอยู่อย่างนึง ทำไมเวลามีใครไปทีไร มันต้องไม่มีซิงเกิลหรืออัลบัมออกทุกที -*- ชอบออกตอนก่อนไป หรือไม่ก็หลังกลับ อะไรอย่างนี้ เซ็งได้โล่ห์

เวลามีคนไปที่นู่น เราจะสนุกกับการช่วยหาข้อมูลให้ล่ะค่ะ มันรู้สึกดีที่ช่วยให้คนที่ไม่รู้ภาษาได้อยู่รอดปลอดภัย (ราวกับตัวเองไปเอง ฮา) คือ เคยไปแล้วเลยเข้าใจไงคะว่า คนที่ไม่ได้ภาษาเนี่ย อาจจะเมื่อยมือเอาเรื่อง (หัวเราะตายไปแล้ว) ถ้าไปด้วยได้ก็อยากจะไปค่ะ สำหรับการไประยะสั้นๆ เราว่าเป็นประเทศที่ดีนะคะ (ระยะยาวๆไม่รู้ค่ะ ไม่เคยไปอยู่ยาว ฮา)

หนัง 3D

เมื่อวันเสาร์ได้ไปเดทสมใจ (หัวเราะ) หลังจากเสร็จงานซ้อมรับปริญญาของเพื่อนฝูงก็ได้ฤกษ์ไปเที่ยวบ้าง ตอนแรกกะจะดูหุ่นยนต์แต่ว่าเวลาไม่ลงตัว (ทั้งๆที่มีรอบฉายมากที่สุด) เลยได้ดูการ์ตูนแทน (ฮา) ก็สมใจค่ะ เราเพิ่งเคยดูโรง 3D ครั้งแรก (หนัง 3D เคยแต่ดูแบบแว่นกระดาษ) ตอนได้แว่นนี่ตื่นเต้นอย่างแรง พอได้ใส่ก็ตื่นเต้นกว่า คือ…มันเจ๋งดีอ่ะค่ะ ลอยได้ด้วย (หัวเราะ)

เลยตั้งใจว่าถ้าการ์ตูนอีกเรื่องเข้าเมื่อไหร่จะพาปลื้มไปดู สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต (หัวเราะตายไปแล้ว)

เกม

ตอนนี้กลับมาติดเกมอีกแล้วเพราะเพิ่งเอาเครื่องไปอัพ แต่ไม่ได้ติดคนเดียว ติดกันสามคนพี่น้องกับเกมติงต๊อง patapon เป็น RPG แบบอาศัยตีกลองเข้าจังหวะในการโจมตี คือ มันก็ไม่ได้หวือหวาอะไร แต่มันติดล่ะค่ะ แย่จัง

ช่วงนี้เลยกลายเป็นญาติแพนด้าอีกแล้ว นอนไม่พอ (หัวเราะ)

อิโจ.

พยายามทำให้ทุกวันเป็นเหมือนเดิืม จะได้ไม่คิดอะไร (งื่อ)

Toothache

งื่อ ปวดฟันทั้งแถบมาได้สองสามวันแล้วค่ะ
ปวดข้างขวาแบบร้าวๆ เสียวๆ เหมือนฟันโยก
จะเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย =_=”

คงไม่เกี่ยวกะฟันคุดพี่เพิ่งไปถอนมาเมื่อวันเสาร์หรอกใช่ไหม?
ไม่ชอบเลย เสียวฟัน งื๊ด~

ฝัน

ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรล่ะค่ะ เราฝันเห็น อนฮต. มาได้เกือบๆจะเจ็ดวันติดกันละ ก็ไม่อยากคิดในแง่ไม่ดีอ่ะนะคะ แต่มันไม่มีแง่ดีให้คิดนิ -_-” ฝันแต่ละอย่าง ไม่ได้มีอะไรดีๆให้รู้สึกว่าอยากนอนต่อนานๆเลยให้ตาย

เอาเป็นว่า เราไม่ได้อยากฝันถึงหรอกนะ เพราะงั้น เลิกมารบกวนเราสักที!!

เพื่อนๆ

วันเสาร์นี้คาดว่าจะได้เจอเพื่อนเยอะแยะ ^0^ เพื่อนที่คณะเรารับปริญญาโทหลายคนเชียวค่ะ รั้วจามจุรี ก็คงได้เจอกันแล้วเฮฮาปาจิงโกะแน่ๆ ห่ามๆกันทั้งนั้นเพราะวิศวะกันทั้งก๊วน รู้สึกดีจังเลยล่ะค่ะ ตื่นเต้นที่จะได้เจอ

ก่อนไปต้องโทรไปลากไอ้อบ. ให้ได้ก่อน ไอ้นี่ชอบบ่นเวลาเพื่อนๆไปไหนแล้วไม่ชวนมัน แต่พอชวนเจือกไม่ไป เดี๋ยวปั๊ดโบกด้วย 40 ดีกรี ฮ่าๆๆๆ

อือ พูดถึงดีกรี เชื่อมั๊ยว่า รุ่นพี่ภาคเคมี (วิศวะด้วยกันเนี่ยแหละ) เคยทำโปรเจคกลั่นไวน์ได้ที่ 80 หรือ 90 ดีกรีนี่ล่ะค่ะ =_=” แต่แบบ ไม่มีใครกล้าชิมกันสักคน (แม้จะยืนยันว่าเป็นเอทานอล กินได้) ทุกคนลงความเห็นกันว่า เอาไปเช็ดแผลเหอะ กินไปกลัวจะตายก่อนได้เมา (หัวเราะตายไปแล้ว)

Facebook

ตอนนี้กำลังสนุกกับเฟสบุ๊คล่ะค่ะ ไม่น่าเชื่อพี่อ.ไปบ้าจี้เล่นตามเลยให้ตาย -_-”

แต่จะว่าไป เราว่าเฟสบุ๊คเล่นง่ายกว่าฮิห้านะคะ ยังไงดีล่ะ…คือ…มันไม่ต้องไปตามอัพเดทที่ site ของแต่ละคนไงคะ อันนี้ถ้าใครอัพเดทอะไร หากเป็นเครือข่ายกันมันก็ถึงกันหมด โชว์กันโต้งๆ ตอบกลับก็ง่ายกว่า รับรู้ได้เร็วเพราะมี notification ให้ด้วย เกมเค้าก็ดีค่ะ เล่นกันเป็นเครือข่าย ข่มกันดี (หัวเราะ)

ตอนนี้เล่นร้านอาหาร แรกๆก็รุ่ง หลังๆขี้เกียจเข้าไปดูหน่อยเดียว กำไรไม่ขึ้นเลย (ฮา)

อิโจ.

มีประชุมต่อ ต้องรีบไป ฮึบๆ

16°C

คือว่า…ทนนั่งหนาวกันมาเป็นเดือน…วันนี้ได้ฤกษ์ถามช่างที่ขึ้นมาซ่อมไฟ

พี่คะ เบาแอร์ได้มั๊ย มันกี่องศาเนี่ย? (แอร์อาคาร ไม่ใช่แอร์เครื่องอ่ะนะคะ)

ครับเดี๋ยวผมดูให้ (เดินหายไปแป๊บนึง) อ๋อ…16 องศาครับ

T________T” ปรับให้หน่อยเถอะค่ะ ไม่ไหวแล้ว
นี่มันห้องทำงานหรือโดมหมีแพนด้าคะพี่น้อง หนาววววว บรื๋ออออ

ไม่สบาย

ไมู่รู้ว่าเพราะแอร์ 16 องศาเป็นเหตุ หรือเพราะอยากจะฮิตไอ้โรคหวัด 2009 กะเค้าด้วย เราเองก็ไม่สบายมาตั้งแต่วันจันทร์แล้วค่ะ แต่ไม่ได้เป็นหนัก แค่ครั่นเนื้อครั้นตัว มีน้ำมูก แล้วก็เจ็บคอนิดหน่อยๆ แต่วันนี้เจ็บคอมาก ไอค่อกแค่ก คุณหนุ่ยเลยจัดให้แบบ Full options กันไปเลย ทั้งผ้าคาดปาก ผ้าพันคอ แถมวันนี้ใส่แว่นมาทำงานด้วย พอส่องกระจกแล้วก็ให้คล้ายสาว OL โรคจิตนิดๆ -_-”

แล้วเราว่าไอ้ผ้าคาดปากนี่มันทำให้เราป่วยหนักกว่าเดิมยังไงไม่รู้ อารมณ์ว่าเชื้อโรควนเวียนไปไม่พ้นจมูกน่ะค่ะ ออกมาแล้วก็กลับเข้าไปที่เดิม เหอ -___-”

ATH-CK1

หูฟังรุ่นนั้นที่พูดถึงเมื่อวันก่อน ไปหาดูที่ชอปแล้วปรากฏว่าไม่มีค่ะ แต่เห็นในเวบมีขาย เลยลองโทรไปถามดู ปรากฏว่าของไม่มีวางหน้าชอป คงต้องสั่งซื้อ ตอนนี้เลยลังเลว่าจะซื้อที่นี่ หรือจะฝากพี่ปก.ไปซื้อที่นู่นเลยดี ไหนๆแกก็ต้องไปนู่นตั้งอาทิตย์นึง ปัญหาอยู่ที่แกจะหาเจอมั๊ย?

อืม…หรือว่าจะเอาในไทยนี่แหละน้า งืมๆ คิดไม่ออก

อิโจ

วันนี้สั้นๆแล้วกันค่ะ หนาวอ่ะ TT_TT

คาเนะโฮชี่

ใครๆก็คงอยากได้เหมือนกันหมดเนอะคะ คาเนะเนี่ย

แต่จะทำยังไงให้ได้เยอะๆ ล่ะ? อืม…(กอดอกคิด)

ฮือ…คิดไม่ออก…เป็นบินโบนี่ลำบากจริงๆ

ตอนนี้ก็ได้แค่จูงใจตัวเองว่า

ถ้าทำงานได้ตามที่ตั้งไว้ก็จะได้แกดเกทนั้นเร็วๆล่ะค่ะ (หัวเราะ)

ดูหลอกล่อตัวเองเข้าสิ หน้าด้านมาก

ความรู้สึก

ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยค่ะ เพราะวันๆนึงแสดงอารมณ์หลากหลายเกินไป ไม่ไหวๆ แต่ก็นะ…ยังไม่ใช่พวกปล่อยวางได้ค่ะ เลยต้องเหนื่อยกันไป T^T ก็ยังดีที่ยังพอมีความรู้สึกอื่นๆชดเชย เยียวยา ความรู้สึกแย่ๆได้ ไม่อย่างนั้นคงแย่กว่านี้

หากผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้ คงได้มีความรู้สึกอื่นบ้างนอกจากความรู้สึกที่เป็นอยู่ตอนนี้ เราคงจะจำไปจนแก่เลยล่ะค่ะ ว่าช่วงชีวิตช่วงนี้เป็นอะไรที่เหนื่อยใจจริงๆ เบญจเพศก็อย่างนี้ล่ะเนอะคะ โฮนโต โอสึกาเระตะ ฮึก

คำสอน

ไม่นานมานี้มีพี่คนนึงสอนให้ปลงล่ะค่ะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงต่อต้าน เพราะยังเด็ก แต่เดี๋ยวนี้พอฟังแล้วก็เข้าใจค่ะ พอมองให้กว้างๆก็ทำให้ได้รู้ว่า เรื่องที่เกิดขึ้นกับเรา มันไม่ได้มีแค่เรานะ คนอื่นๆ ก็เกิดเรื่องแบบนี้เหมือนกัน เหมือนแบบ…แทบจะลอกพล็อตกันมา แปลกดีค่ะ แต่ก็…ในโลกนี้จะมีเรื่องมีพล็อตให้เกิดขึ้นซักกี่ล้านพล็อตกันเชียว มันก็มีเบสอยู่ไม่กี่อย่างแล้วก็เชคๆกันไป (เธอเปรียบเทียบอะไรของเธอเนี่ย 6-_-“)

โอเค เข้าเรื่อง

การที่เค้าบอกให้ปลง คงไม่ใช่แค่คำปลอบใจหรอกค่ะ แต่มันเป็นคำสอนของคนที่เผชิญพล็อตนั้นๆมาก่อนด้วย เพราะฉะนั้นแล้ว ในเมื่อคนอื่นเค้ายังผ่านพล็อตที่ว่านั้นมาได้ เราเองก็ไม่ได้กะโหลกกะลาอะไรก็คงผ่านมันไปได้เหมือนหลายๆล้านคนบนโลกนี้ (ยิ้ม) พอได้คุยกันมากๆกับพี่คนนั้นเราเลยเรียนรู้ได้อีกอย่างว่า ความหวังดีจริงๆแล้วมันมีอยู่ทั่วไปในโลกนี้แหละค่ะ เพียงแต่ว่า เราเลือกที่จะมองเห็นหรือมองข้ามมันเท่านั้น

เมื่อก่อน…เราเลือกที่จะมองแค่อิฐสองก้อนเบี้่ยวๆนั้น

แต่ตอนนี้…เราเลือกที่จะมองทั่วๆ

เพราะถึงอิฐสองก้อนนั้นจะเบี้ยว แต่ถ้ามองกว้างๆ…

ผนังที่ก่อขึ้นมาก็ยังคงทำหน้าที่กั้นแดดกั้นฝนได้

มันยังมีความสวยงามในมุมอื่นให้ชื่นชมอีกเยอะ

ในเมื่อเราสร้างมันมากับมือ ก็ต้องเชื่อในมัน

ต่อให้ใครมองว่าผนังของเราไม่สวย แต่ถ้าเราเชื่อว่ามันสวย

มันก็จะไม่มีอะไรผิดเพี้ยนไป

หลงทางมาตั้งนานเราเพิ่งเข้าใจก็วันนี้เอง (ยิ้ม)

เดท

อยากเดทจังค่ะ (///)

ช่วงนี้มีแต่คนเหนื่อยๆกัน เราก็อยากให้ได้พักผ่อนกันบ้างอ่ะนะคะ

ไดเอ็ท

กลับมาหัวข้อนี้อีกแล้ว (หัวเราะ) แต่ว่าเริ่มจะไปในทางที่ดีแล้วนะคะ ตอนนี้ควบคุมการรับแคลลอรีของตัวเองได้พอสมควรทีเดียว ยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงชัดเจน แต่รู้สึกได้ว่าร่างกายไม่อืดอาดเหมือนช่วงไขมันฉุเมื่อเดือนก่อนแล้ว (ฮา) คิดว่าคาราดะซังคงกำลังพยายามดึงของเก่าออกมาใช้งานอยู่ล่ะค่ะ สู้ๆนะ คาราดะซัง

คิดว่าถ้าได้ออกกำลังกายให้มากกว่านี้ก็คงจะช่วยได้อีกล่ะค่ะ

ละคร

กำลังห้ามใจไม่ให้คลิกดูค่ะ ฮึก น้องมากิช่างยั่วยวน เห็นน้องทีไร ต่อมเซเมะแตกทุกที (แต่พอเห็นผู้ชายในเรื่องต่อมอุเคะระเบิืดค่ะ ฮา) ชอบหุ่นน้องจังค่ะ ลดให้ได้อย่างนั้นบ้างดีกว่า

เป็นเอามากนะเนี่ย ฮือ

อิโจ

Healthy Trend

ช่วงนี้ที่แลปกำลังฮิตเรื่องการดูแลสุขภาพ
แต่ละคนจะถือนมกันมากินกันอย่างน้อยวันละ 1 กล่อง
ต้องเป็นนมไฮแคลเซียม แล้วก็มีส่วนผสมของธัญพืชด้วยนะ
เราเองไม่ได้อินเทรนด์กะเค้า แต่ทุกวันนี้ก็กินไวตามิลค์แบล็ควันละ 2 กล่อง
บ่ายๆกล่องนึง (แก้หิว) แ้ล้วก็เย็นๆกล่องนึง (แทนมื้อเย็น)
เป้าหมายคือเพื่อปั้มโฟเลตให้ตัวเองแล้วก็พยายามจะลดแคลลอรี กินมา 2-3 เดือนได้แล้ว
ก็เลยตามน้ำกันไป เป็นพวก healthy ก็ healthy วะ
เค้าจะให้เป็นพวกก็อย่าไปขัด (หัวเราะ)

ก็อร่อยดีค่ะ จากที่ไม่เคยคิดจะกินอะไรก็ตามเกี่ยวกับพวก งาดำ มอลต์ ข้าวบาร์เล่ย์ ก็ได้ลองดู
ที่สำคัญคือใส่ใจกับข้อมูลโภชนาการข้างกล่องมากขึ้น (เพราะกำลังคุมแคลลอรี)
คราวนี้เลยถึงบางอ้อว่าทำไมที่ผ่านมากินเท่าเดิม แต่อ้วนขึ้น
ก็เล่นกินแต่ของแคลลอรีสูงนี่นา TT__TT

Atashinchi no Dansei

สารภาพตามตรงเลยว่าปกติแล้วพอโหลดละครมา จะดองจนกว่าจะเค็มได้ที่ถึงจะดู (หัวเราะ) ตอนนี้ก็โหลดองเค็มล้นบ้านเลยค่ะ (ฮา) เรื่องของเรื่องเพราะไม่อยากทรมานเวลาอยากดูตอนถัดไป แล้วก็ไม่เคยแย่งรีโมทน้องๆได้สำเร็จ จะดูในคอมก็ไม่ไหวเพราะมันเมื่อย จะแปลงลง PSP ก็ขี้เกียจ เลยยังไม่ได้ดูยาวๆซักทีค่ะ (ข้ออ้างหน้าด้าน! ตะโกน) จะมีบางเรื่องที่ดูจบแบบไม่เค็มก็เพราะหลอกน้องๆมาดูด้วยเท่านั้น (ไม่งั้นก็แย่งทีวีไม่ทันกะเค้านี่นา งื่อ)

แต่…เมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่รู้อะไรดลใจ (ผีไดแฟนน่ะสิ!) เลยคลิกดูละครของน้องมากิทั้งๆที่ละครออนแอร์ได้ 9 ตอนเท่านั้นเอง (ได้ข่าวว่าอีกตอนสองตอนก็จบแล้ว) นั่งดูไปก็เคลิ้มไป นอกจากเหล่าผู้ชา่ยของน้องจะหล่อและบุคลิกโดนใจแล้ว น้องมากิยังน่ารักอีกต่างหาก >///< เลยดูแบบไม่ค่อยใส่ใจเนื้อเรื่องอ่ะค่ะ มองหน้าดาราอย่างเดียวเลย เอิ๊ก เคลิ้มจริงๆ

อ๊ะ…ขึ้นหัวข้อเป็นชื่อละคร เอาล่ะ…งั้นโฆษณาให้เค้าหน่อย

เรื่องนี้เป็นคอมเมดี้-ดราม่านะคะ (คิดว่านะ) เน้นฮาซะมาก แต่ก็มีเรื่องให้น้ำตาซึมอยู่บ้างเหมือนกัน มีบางคนบอกว่าเหมือนบทน้องจะคล้ายๆเดิมจากเรื่องฮานะคิมิ แต่เราว่าบทน้องฉีกจากเดิมไปค่อนข้างเยอะนะคะ ทั้งในเรื่องของการแสดงออก และความฮา คือ ตัวจิซาโตะจะหยาบคายซะมากน่ะค่ะ (หัวเราะ) ปากกล้าสุดๆ เพราะเป็นคนปากกัดตีนถีบเลยจะค่อนข้างห้าวหาญ แล้วก็ทันคน ในขณะที่ตัวมิซึกิจากฮานะคิมิ น้องเล่นเป็นผู้หญิงที่พยายามจะเป็นผู้ชาย มันเลยยังดูอ่อนหวานอยู่ในที แล้วจะฮามากก็ไม่ได้เพราะบทฮามันเป็นของหนุ่มๆ เค้า เรื่องนี้น้องเลยได้ลองเป็นตลกสมใจทีเดียว แถมบทพูดย๊าวยาว เวลาน้องพูดไม่ทันดูน่าัรักดีค่ะ

เขียนซะขนาดนี้ ไม่รู้เลยว่าเป็นไดแฟน (หัวเราะตายไปแล้ว)

ตอนนี้ก็ได้แต่ห้ามใจไม่ให้ดูมากกว่าตอน 7 เพราะเพิ่งโหลดมาได้แค่ 9 ตอนเอง เดี๋ยวหมดสต็อคแล้วจะดูอะไร >_<” (ก็ดูไอ้ที่ดองอยู่ในโหลจนเค็มนั่นไง -*-)

Audio Technica (ATH)

อันนี้คือยี่ห้อหูฟังที่วันนี้จะดอดไปดูค่ะ

อย่างที่เคยเขียนไปแล้วเมื่อน๊านนานว่าเราได้ เอฟจัง เฮดโฟนของ ATH มาจากญี่ปุ่นเมื่อครั้งไอ้คุณชิเพื่อนรักไปทำงานที่โน่น พอได้ลองฟังครั้งแรกก็ตกหลุมรัก ATH เข้าอย่างจัง เราไม่ได้หูเทพหรอกนะคะ แต่ฟังแล้วรู้สึกได้ว่าหูฟังที่เคยใช้มาตลอดชีวิตมันช่างธรรมดาเสียนี่กระไีร ตั้งแต่นั้นมาเราก็รักปักใจกับ ATH แล้วก็ใช้เรื่อยมา ถ้าไม่ใช่เอฟจังก็จะไม่ใช้ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขอบคุณหมีหอมที่แนะนำให้รู้จักกับหูฟังตัวนี้ ของเค้าดีจริงๆ >.<

เอฟจังของเราเป็นแบบตัวสีขาว น่ารักตรงพับได้เนี่ยแหละ ส่วนเรื่องเสียงไม่ต้องพูดถึง กลองเป็นกลอง กีตาร์เป็นกีตาร์เลยค่ะ (หัวเราะ)

เข้าเีรื่อง

ที่มาพูดเรื่องนี้ไม่ใช่อะไร เพราะจะซื้อหูฟังตัวใหม่เพิ่ม เนื่องจากเอฟจังมันตัวใหญ่ไปหน่อย ถึงจะพับหูม้วนเก็บได้แต่ก็ยังเทอะทะเกินกว่าที่จะพกมาทำงานด้วยอยู่ดี ก็เลยต้องหาตัวเล็กแบบ ear-in จะได้ม้วนเก็บง่ายๆ (ส่วนหนึ่งที่ไม่ได้พก mp3 มาฟังเวลาทำงานเพราะตอนนี้ไม่มีหูฟังตัวเล็กล่ะค่ะ เหงาหูได้อีก) วันนี้เลยจะลองไปดูที่ power buy เพราะได้ข่าวมาว่าที่นั่นรับเข้ามาขาย (ปกติหูฟังยี่ห้อนี้หาซื้อในไทยไม่ค่อยได้ คนไทยไม่นิยม)

เนี่ยค่ะ รุ่นที่อยากได้ มันน่ารักตรงที่มีกล่องเก็บหูฟังให้ด้วย เก๋มากๆ อยากได้

คิด

ช่วงนี้มีเรื่องให้ต้องคิดเยอะค่ะ ทั้งเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว

แต่ก็ตามประสาคนไม่ค่อยคิดอะไรมากมายล่ะค่ะ คิดพอให้ตัวเองปวดหัวแล้วก็เลิกคิด -_-” กำัลังรู้สึกเหมือนกันว่าตัวเองเป็นคนยังไงกันแน่ แฮ่ บางเรื่องคิดแล้วมันไม่สบายใจก็อย่าไปคิดมันเลยดีกว่า แบบมันเหนื่อยน่ะ

แต่ก็มีบางเรื่องที่ยังไงก็ต้องคิดนะคะ ไม่ได้จะทิ้งไปซะทั้งหมดขนาดนั้นหรอก เอาเป็นว่าก็ยังมีเรื่องที่คิดแล้วมีความสุขปนความทุกข์อยู่เรื่องสองเรื่องล่ะค่ะ หนึ่งในนั้นคือเรื่องที่คอมมิตกับ ซร. เอาไว้ว่าจะทำให้เสร็จเดือนแปด (หัวเราะ) คือได้คิดน่ะมันเป็นความสุขอย่างมากเลยค่ะ แต่พอให้ลงมือทำแล้วมันทุกข์จริงๆ มือมันแข็ง เขียนไม่ออก (ร้องไห้)

ถ้ายังไงจะพยายามแล้วกันนะ ซร. ฮือ

อิโจ.

ปล. วันนี้ค่อนข้างครึ้มใจ เขียนไดยาวเลยค่ะ

ปรับ

วันนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ไม่อยากทำอะไร อยากอยู่เฉยๆ นิ่งๆ

ทำตัวเป็นก้อนหินซะดีมั๊ย?

The next world

ด้วยความเซ็งจัดและไม่อยากระบายออกมาเป็นภาษาไทย เลยไปเปิดบล็อคใหม่สำหรับไดภาษาอังกฤษอันอ่อนด๋อยของเราโดยเฉพาะ พิมพ์ๆไปได้ย่อหน้านึงละ ระบายอารมณ์อย่างเมามัน หันไปเปิดโปรแกรมงานหน่อยเดี๋ยว หันกลับมาอีกที เครื่อง error -*- ไอ้ที่เขียนไว้ดิบดีมันไม่กู้คืนให้ เซ็งหนักกว่าเดิมเลยกลับมาที่เดิม แต่ก็…เอาเถอะ เริ่มปลง หาเรื่องคุยกับคนอื่นงั้นงี้ หาอะไรที่ชอบทำ ก็พอจะเลือนๆไอ้อาการบ้าๆบอๆของตัวเองไปได้บ้าง

แล้วพอคิดไปคิดมา…ก็ดีแล้วเหมือนกันนะที่เมื่อกี้เครื่อง error ไปซะก่อน เปิดไดใหม่ครั้งแรกเราก็ไม่อยากจะเริ่มด้วยอารมณ์พังๆหรอก ดูไม่งามเท่าไหร่ เฮ้อ สงสัยวิกฤตอารมณ์จะเกิดขึ้นเพราะฮอร์โมน น่าเบื่อจัง

ความเหงาหลังความสุข

นอกจากเรื่องฮอร์โมนแล้ว เราว่าน่าจะยังมีอย่างอื่นที่ทำให้วันนี้รู้สึกน่าเบื่อหน่าย

“วันหยุดเป็นวันที่มีความสุขเกินไป” เหตุผลนี้อาจจะฟังดูแหม่งๆ แต่มันก็เป็นหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้วันทำงานอันน่าเบื่อ กลายเป็น “วันทำงานที่สุดแสนจะบรรพบุรุษน่าเบื่อ” ไปได้ โดยเฉพาะิอย่างยิ่งที่ต้องมานั่งทำความเข้าใจกับบุโจที่กำลังแปลงร่างเป็นบรรพบุรุษเอเชี่ยนเกิร์ลเข้าไปทุกที

พูดไปก็เข้าเรื่องเดิืม ข้ามไปๆ

สามคนพี่น้อง

ไม่ค่อยได้เที่ยวในเมืองกันแบบครบสามคนพี่น้องเท่าไหร่ เมื่อวานแป้งมันจะไปซื้อหนังสือที่สยามเลยหิ้วไอ้ปลื้มเข้ามาหาเราที่เข้ามารอก่อนอยู่แล้วด้วย พอซื้อหนังสือเสร็จก็เลยลัลล้ากันเองสามคนตามประสาเด็กไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน (หัวเราะ) ดูท่าปลื้มจะแฮปปี้อยู่คนเดียวเพราะยังสดใหม่กับโลกภายนอกนัก ส่วนพี่สาวสองคน เดินไปเมื่อยไป -_-”

แต่จะว่าไปการไปเที่ยวเล่นกันตามประสาพี่น้องก็เป็นความทรงจำที่ดีนะ มีความสุขแบบเรียบง่ายดีเหมือนกัน

อิโจ

ยังเบื่อไม่หาย ทำยังไงดี เฮ้อ